સમજાતું નથી

એક પગલું પણ પછીથી ક્યાંય દેવાતું નથી ,
એમની શેરીથી આગળ ગામ લંબાતું નથી .

ઝાડમાં સૂનકાર થઇ સંશય ફરે છે કાષ્ટનો ,
ડાળ પર બેસીને પંખી જ્યારથી ગાતું નથી .

એક પલભર ઓઢણીને એમણે ટાંગી હતી ,
એજ ખીંટી ઝાડવું થઇ જાય : સમજાતું નથી .

સાવ મૂંગા થઇ તમે તો કંદરાને માપતા ,
પ્રશ્ન બોદો ના કરો કે કેમ પડઘાતું નથી ?

એક પારેવું હજી હાંફે અમારા વક્ષમાં ,
આવડું આ આભ અમથું એમ ઊચકાતું નથી !

બંધ પાંપણ ,બંધ બારી ,બંધ દરવાજા કરો ,
દ્રશ્ય આંખોમાં વસેલું એમ બદલાતું નથી .

એટલે જાહેરમાં વરસાદ કોરો લાગતો ,-
ઓરડામાં કોઈ અંગત નામ ભીંજાતું નથી .

– હેમંત ગોહિલ “મર્મર