કોણ પડે ઝઘડાની વચ્ચે?
સત્ય અને ભ્રમણાની વચ્ચે.
સાચું પણ દેખાશે તમને,
શંકા ને અફવાની વચ્ચે.
કંકર ને શંકર છે એક જ,
ફર્ક પડે શ્રદ્ધાની વચ્ચે.
પોતાને ભીતર શોધું ત્યાં,
દેખાયો રસ્તાની વચ્ચે.
બહુ મોટું અંતર છે, વ્હાલા,
કરશું ને કરવાની વચ્ચે
– પ્રશાંત સોમાણી
WordPress.com is excited to announce our newest offering: a course just for beginning bloggers where you’ll learn everything you need to know about blogging from the most trusted experts in the industry. We have helped millions of blogs get up and running, we know what works, and we want you to to know everything we know. This course provides all the fundamental skills and inspiration you need to get your blog started, an interactive community forum, and content updated annually.
ज़िंदगी भर नहीं भूलेगी वो बरसात की रात
एक अंजान हसीना से मुलाकात की रात
ज़िंदगी भर नहीं भूलेगी …
हाय वो रेशमी ज़ुल्फ़ों से बरसता पानी
फूल से गालों पे रुकने को तरसता पानी
दिल में तूफ़ान उठाते हुए
दिल में तूफ़ान उठाते हुए जज़बात की रात
ज़िंदगी भर नहीं भूलेगी …
डर के बिजली से अचानक वो लिपटना उसका
और फिर शर्म से बलखाके सिमटना उसका
कभी देखी न सुनी ऐसी हो
कभी देखी न सुनी ऐसी तिलिस्मात कि रात
ज़िंदगी भर नहीं भूलेगी …
सुर्ख आंचल को दबाकर जो निचोड़ा उसने
दिल पे जलता हुआ एक तीर सा छोड़ा उसने
आग पानी में लगाते हुए
आग पानी में लगाते हुए हालात कि रात
ज़िंदगी भर नहीं भूलेगी …
मेरे नग़्मों में जो बसती है वो तस्वीर थी वो
नौजवानी के हसीं ख़्वाब की ताबीर थी वो
आसमानों से उतर आई थी जो रात की रात
ज़िंदगी भर नहीं भूलेगी …
– Sahir Ludhianvi
Barasaat ki Raat, Roshan, Rafi
वो नहीं मेरा मगर उससे मुहब्बत है तो है
ये अगर रस्मों, रिवाज़ों से बगावत है तो है
सच को मैने सच कहा, जब कह दिया तो कह दिया
अब ज़माने की नज़र में ये हिमाकत है तो है
कब कहा मैनें कि वो मिल जाये मुझको, मै उसे
ग़ैर न हो जाये वो बस इतनी हसरत है तो है
जल गया परवाना तो शम्मा की इसमे क्या खता
रात भर जलना-जलाना उसकी किस्मत है तो है
दोस्त बनकर दुश्मनों-सा वो सताता है मुझे
फिर भी उस ज़ालिम पे मरना अपनी फ़ितरत है तो है
दूर थे और दूर हैं हरदम ज़मीनों-आसमाँ
दूरियों के बाद भी दोनों में कुर्बत है तो है
– दीप्ति मिश्र
ઇચ્છાઓની જાળ, જાળમાં
હું ને મારી હોડી
સપનાંઓના સઢ ફુલાવી
આ કાંઠેથી છોડી
વચમાં જળની પાળ
કાંગરે ચમકે સો-સો છીપ
ખોબે ખોબે ઝલકે મોતી
જેમ ગભારે દીપ
અડકું તો ઝાકળ થઈ જળની
સાથે જાતી દોડી
ઝલમલ ઝિલમિલ લહેરો
તડકો નાચે તાતા થૈ
કયા દેશથી કિરણો આવે
ચમકે ક્યાં ક્યાં જઈ
વહેતી જાતી હેમની ધારા
ક્ષિતિજને ઝબકોળી
– સોનલ પરીખ
કરુણામયી માત ભવાની મહાદેવી
કરુણામયી માત ભવાની…..
તું જ તેજ, તું જ પ્રભા, તું જ જ્ઞાન, તું પ્રકાશ
તું જ દયા, તું જ કૃપા, તવ દર્શન સર્વ આશ
પરમેશ્વરી માત ભવાની મહાદેવી….કરુણામયી..
પુષ્પ તણી છાબ ભરી હૃદયે શુભ ભાવ ભરૂં
તવ ચરણે નમન કરી શ્રદ્ધાનો દીપ ધરૂં
વરદાયીની માત ભવાની મહાદેવી…કરુણામયી…
રમ્ય ગગન, રમ્ય ધરા, રમ્ય પર્વ, રમ્ય રાત
દિવ્ય તેજ પૂંજ થકી પ્રગટ્યાં જગદંબા માત
સર્વેશ્વરી માત ભવાની મહાદેવી…..કરુણામયી…
–વિહાર મજમુદાર
પાસ પાસે છે છતાં દૂરી રડી છે,
આજ મોબાઈલ તણી દુનિયા નડી છે.
આંખ સામે આંખના કેવા ઈશારા,
સોળમે ‘એ’ પ્રેમની મોજે ચડી છે.
વાત મોઘમ ને અકળ, બોલી શકે ના,
પ્રેમપત્રોમાં એની ખાનગી કડી છે.
માંગણીમાં ઝૂરતી એ આશ તડપે,
આગમન એનું ખુશી ઝરતી ઘડી છે.
પ્રેમ છુપો કોઈથી કયા રહી શકે છે?
ગામમાં ફર ફર થતી એની છડી છે.
પારકા આજે તો પોતાના થયા છે,
લોહીના સંબંધની કોને પડી છે!
આજ તો ‘જય’ લાગણી ખોવાઈ ગઈ છે,
શોધતા સૌ, પણ કદી કોને જડી છે!
– જયવદન વશી
પ્રથમ એક બારી ઉઘાડીને રાખી,
પછી આંખ વચ્ચે લગાડીને રાખી.
ભીતરથી હતી સાવ ભીની એ ઘટના,
વળી ફૂલ વચ્ચે ડૂબાડીને રાખી.
અમે સાચવ્યો શબ્દ-વનનો મલાજો,
અમે ખૂબ કોમળ કુહાડીને રાખી.
તમે છાતીએ લહેરખીઓ લપેટી,
અને આખી મોસમ દઝાડીને રાખી.
ગઝલ એક કસ્તૂરી-મૃગ છે ખરેખર,
નથી કોઈ અફવા ઉડાડીને રાખી !
– સુરેન્દ્ર કડિયા
