હોવું સાર્થક કરીએ…
હોય તરસ તો વીરડા જેવું, કોઈને બસ જડીએ !
‘કંઈ નથી’ ના ભાર વગર પરપોટા જીવી જાણે,
ક્યાંય કશી ફરિયાદ વગર ફૂલ ઝાક્ળ ને પ્રમાણે….
વેળાસર ઝૂકવાના નુસખા, ઘાસ કનેથી શીખીએ !
ને, હોવું સાર્થક કરીએ…
તડકાને પીળા ઝુમ્મરથી પોંખી લે ગરમાળો ,
પારિજાતનો રાતને મળતો સધિયારો હૂંફાળો ,
જડ-ચેતન આ તત્વોના સૌ, સાર ને કાને ધરીએ !
ને, હોવું સાર્થક કરીએ…
શાખ નજરમાં આવે સૌ ને, મૂળ રહે અણદીઠાં ,
ભીતરના વૈભવથી અંતે ફળ આવે મધમીઠાં ,
તેજ-તમસમાં સાવ સહજ થઈ, ખીલવા જેવું ખરીએ !
ને, હોવું સાર્થક કરીએ…
– લક્ષ્મી ડોબરિયા
A way of talking 
વાહ… અદભૂત અને લયબધ્ધ… શીખવું હોય તો આસપાસના વિશ્વ પાસેથી કેટલું શીખી શકાય
એ લક્ષ્મીબેને સહજતાથી ગાતાં ગાતાં શીખવી દીધું..!!
ખુબ ગમ્યું
આભાર… અશોકભાઈ.
ને, હોવું સાર્થક કરીએ…
હકારાત્મક ભાવ સાથેનું સુંદર લયબદ્ધ ગીત.
મઝા પડી લક્ષ્મીબેન
આભાર…
સુનીલભાઈ.
તેજ-તમસમાં સાવ સહજ થઈ, ખીલવા જેવું ખરીએ
સરસ અર્થસભર.
આભાર…અને આનંદ.
હોવું સાર્થક કરીએ…
સુંદર ગીત.
Khubaj sunder.
વાહ મજાનું ગીત
લક્ષ્મીબહેન,
વાહ! બહુ જ સરસ. દરેક રચના વાંચતા જ ગમી ગઈ.
સરયૂ
સરયુઅબેન,
આપની લાગણી માટે આભાર અને આનંદ.
અહિં મારા ગીતને સ્થાન આપવા બદલ આભાર અને આનંદ.
પ્રતિભાવ આપીને પ્રોત્સાહિત કરનારા સૌ ભાવકોની પણ આભારી છું.
Sundar Geet!