ક્ષણને ચાળું

ઉંઘ ન આવે ક્ષણને ચાળું,
ખુલ્લી આંખમાં શમણાં પાળું..!!

ક્યાં લગ અંધી દોટ મૂકું હું..?
ડાબલા પહેરી કોને ભાળું..!?

દોડ છતાં હું ત્યાંનો ત્યાં છું,
પગમાં ફિરકાઓનું જાળું.

મેં જ મને પૂર્યો છે જેલે,
અંદરથી વાખ્યું છે તાળું.

ઢાલ નથી ને બખ્તર પણ ક્યાં ?
કેમ કરી હું તીરો ખાળું..!?

અંદર ચોર છુપાયો તેથી,
દર્પણ જોવાનું હું ટાળું.

સાવ ઉધારે ‘આનંદ’ લેવા,
કજિયાનું મ્હોં કરવું કાળું.

– અશોક જાની ‘આનંદ’