દમ સપાટી પર ઘણો ઘૂંટ્યો હશે,
શ્વાસ પરપોટાનો જ્યાં છૂટ્યો હશે.
ભવ્યતા ખંડેરની જોયા પછી,
એમ લાગ્યું મહેલ ત્યાં તૂટ્યો હશે.
રોજ મોજાં ઊછળે છે આંખમાં,
કોઇ દરિયો ભીતરે ફૂટયો હશે.
કેમ સંતાઈ ગયો ઘડિયાળમાં?
શું સમયને કોઈએ લૂંટ્યો હશે?
ભાગ્ય ખૂશ્બોનું હવે ખૂલી ગયું,
મોગરાને એમણે ચૂંટ્યો હશે.
~ પ્રવીણ જાદવ
Waah
કેમ સંતાઈ ગયો ઘડિયાળમાં?
શું સમયને કોઈએ લૂંટ્યો હશે?
રોજ મોજાં ઊછળે છે આંખમાં,
કોઇ દરિયો ભીતરે ફૂટયો હશે.
Good gazal.
Saryu Parikh
sundar..
વાહ સુંદર ગઝલ
સુંદર ગઝલ.
કયા બાત…
રોજ મોજાં ઊછળે છે આંખમાં,
કોઇ દરિયો ભીતરે ફૂટયો હશે.
મત્લા ખૂબ જ સરસ, બધા જ શેર ગમ્યા. સરસ રચના.
રોજ મોજાં ઊછળે છે આંખમાં,
કોઇ દરિયો ભીતરે ફૂટયો હશે…..વાહ !!
ઉમદા ગઝલ…
saras, roj moja uchhale chhe ankhma, koi dariyo bhitre futyo hashe.
khub saras.thoda shabdo ma drashy ane anubhuti nu varnan,sundar rite.
Very nice